Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1939 r., oficer zawodowy WP, wykładowca w Centrum Wyszkolenia Saperów, w kampanii 1939 r. dowódca 60 baonu saperów i w dowództwie obrony Warszawy, zastępca dowódcy Kedywu, w Powstaniu Warszawskim kierował produkcją środków walki, prezes II Zarządu Gł. Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.

Starosta w Węgrowie, Kowlu, Krzemieńcu, Grudziądzu i Równem, wicewojewoda tarnopolski, zastępca szefa Oddziału Politycznego Dowództwa Gł. Służby Zwycięstwu Polski - Biura Informacji i Propagandy Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej, zastępca szefa Biur Wojskowych Komendy Gł. ZWZ - Armii Krajowej.

Ekonomista, żołnierz kampanii 1939 r. i konspirator, publicysta polityczny, kurier i emisariusz władz polskich w kraju i w Londynie, redaktor powstańczego Radia "Błyskawica", po wojnie redaktor Sekcji Polskiej BBC, wieloletni dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, działacz Kongresu Polonii Amerykańskiej, mąż stanu nie pełniący oficjalnej funkcji publicznej.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, radca prawny w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, dziekan Rady Adwokackiej w Warszawie, służył w biurze Komisarza Cywilnego Dowództwa Obrony Warszawy, przewodniczący Komisji Ogólnej tzw. Rady Obrony Warszawy, członek Rady Głównej Obrony Narodowej Służby Zwycięstwu Polski i zastępca Komisarza Cywilnego, dyrektor Departamentu Sprawiedliwości Delegatury Rządu na Kraj.

P.o. szefa Sztabu KG Armii Krajowej. Po kapitulacji Powstania ostatni Dowódca AK aż do jej rozwiązania 19 I 1945 r., Porwany przez NKWD do Moskwy wraz z przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego, skazany w tzw. "procesie szesnastu". Prawdopodobnie zamordowany w Moskwie 24 XII 1946 r.

Syn generała Leopolda Okulickiego. Przez Rumunię, Cypr, Wielką Brytanię dotarł do Wojska Polskiego w Palestynie. Ukończył szkołę podchorążych i w szeregach 1karpackiego pułku artylerii 3 Dywizji Strzelców Karpackich w ramach 2 Korpusu polskiego walczył w kampanii włoskiej. Poległ 8 VII 1944 r. pod Osimo koło Ankony.

Żołnierz Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, wieloletni dowódca 8 pułku piechoty, wieloletni komendant Centrum Wyszkolenia Piechoty, w kampanii 1939 r. formalnie dowodził 39 Dywizją Piechoty, jeniec oflagów Grossborn i Königstein, inspektor w Biurze Inspekcji Komendy Gł. Armii Krajowej, dowódca 21 Dywizji Piechoty AK, po rozwiązaniu AK przeszedł na stronę Sowietów i zwalczał polskie podziemie niepodległościowe.

Absolwent Wyższej Szkoły Wojennej, w kampanii 1939 walczył z Niemcami i Sowietami, komendant Garnizonu miasta Wilna Związku Walki Zbrojnej, inspektor rejonowy A (wileńsko-trocki) Armii Krajowej, ostatni komendant Okręgu Wileńskiego AK, komendant Ośrodka Mobilizacyjnego Okręgu Wileńskiego, ofiara komunistycznego mordu sądowego.

Żołnierz Legionów Polskich, instruktor obrony przeciwlotniczej i gazowej w Krakowie, radny Rady przybocznej komisarycznego prezydenta Krakowa i Tymczasowej Rady Miasta, wieloletni prezes Towarzystwa Sportowego "Wisła", dyrektor Miejskich Wodociągów i Kanalizacji w Krakowie, komisarz cywilny - zastępca dowódcy wojewódzkiego Służby Zwycięstwu Polski w Krakowie, więzień KL Auschwitz.

Żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, szef artylerii Grupy Operacyjnej "Wschód" w III Powstaniu Śląskim, oficer Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, kierownik wydziału w Okręgowej Delegatur Rządu w Krakowie, zastępca komendanta "NIE" Okręgu Kraków, doradca II Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, ofiara komunistycznego mordu sądowego.

Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, oficer służący w pułkach artyleryjskich, wykładowca Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu, w kampanii 1939 r. dowódca 28 pułku artylerii lekkiej, komendant Okręgu Poznań Związku Walki Zbrojnej, komendant Okręgu Pomorze ZWZ - Armii Krajowej, więzień śledczy Gestapo i KL Stutthof.

Asystent w katedrze teorii prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, Kierownik Walki Cywilnej we Lwowie, Okręgowy Delegat Rządu, aresztowany przez Sowietów przeszedł na stronę komunistów, zastępca kierownika resortu administracji publicznej Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, wojewoda krakowski, ambasador w Sztokholmie i w Rzymie, dyrektor i redaktor naczelny Państwowego Instytutu Wydawniczego.

Żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, wicestarosta w Koninie i Słupcy, burmistrz Radomska, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej, doktor praw - adwokat, komendant Okręgu Krakowskiego Gwardii Ludowej PPS, komendant gł. Milicji Robotniczej PPS, zastępcą Delegata Rządu na Kraj i minister Krajowej Rady Ministrów, wieloletni więzień komunizmu, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników i Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dyrektor nauk w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu, w kampanii 1939 r. dowódca Ośrodka Zapasowego Artylerii nr 3 we Włodawie, walczył pod Chełmem z Sowietami i pod Hrubieszowem z Niemcami, komendant Okręgu Pomorze Armii Krajowej, komendant Okręgu Pomorskiego (Bydgoskiego) i Okręgu Morskiego (Gdańskiego) Delegatury Sił Zbrojnych w Kraju, więzień komunizmu.

Oficer służby rosyjskiej, służył w I Korpusie Polskim na Wschodzie, walczył w Wojsku Polskim w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, dowódca 12 Dywizji Piechoty w kampanii 1939 r., zastępca Komendanta Gł. Związku Walki Zbrojnej we Francji, dowódca jednostek w Polskich Siłach Zbrojnych w Szkocji i na Bliskim Wschodzie. Po powrocie do Polski zwalczał podziemie niepodległościowe.

Organizator podziemnego skautingu, żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, oficer służby stałej piechoty, uczestnik kampanii 1939 r. - dowódca samodzielnego batalionu "Mikołów", oficer Oddziału I Dowództwa Gł. Służby Zwycięstwu Polski i Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej, komendant Grupy Wojsk Polskich Edwarda, w Powstaniu dowódca Zgrupowania Śródmieście-Północ - "Radwan" i 28 Dywizji Piechoty AK.

Naczelnik wydziału w Głównym Urzędzie Statystycznym, wykładowca na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie i w Wyższej Szkole Handlowej, działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego "Piast", Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Ludowego "Roch", zastępca Delegata, potem Delegat Rządu na teren Rzeczypospolitej, zamordowany przez Niemców.

Doktor Uniwersytetu Jagiellońskiego, uczestnik odsieczy Lwowa, wojny o Śląsk Cieszyński i wojny polsko-bolszewickiej, docent na Uniwersytecie w Poznaniu, rektor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, profesor zwyczajny UJ, członek Polskiej Akademii Umiejętności, radnym Rady Miasta Krakowa, profesor tajnego UJ, kierował Katedrą Historii Literatury Polskiej UJ, wykładowca Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, członek Polskiej Akademii Nauk.

Cichociemny, dowódca Zgrupowania Stołpecko-Nalibockiego Armii Krajowej, dowódca pułku "Palmiry-Młociny", dowódca Grupy "Kampinos", dowódca Oddziału Partyzanckiego "Kampinos", dowódca III batalionu 25 pułku piechoty AK, dowódca OP "Doliny", prezes Koła Żołnierzy AK w Londynie.

Oficer artylerii WP, aspirant PP, wziął udział w kampanii 1939 r. i kampanii francuskiej 1940 r., oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemny, dowódca II odcinka "Wachlarza", dowódca akcji odbicia więźniów w Pińsku w 1943 r., oficer Kedywu, dowódca Zgrupowań Partyzanckich AK "Ponury" na Kielecczyźnie, dowódca VII batalionu 77 pp AK na Nowogródczyźnie.

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich, żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i w III Powstaniu Śląskim, szef sztabu 18 Dywizji Piechoty w kampanii 1939 r., Komendant Gł. Organizacji Orła Białego, zastępca Szefa Sztabu Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, łagiernik i więzień komunizmu, członek Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, działacz ruchu ludowego, nauczyciel, działacz oświatowy, redaktor "Głosu Młodej Wsi", czynny w tajnym nauczaniu, kierownik Okręgowego Biura Oświaty i Kultury i Okręgowy Delegat Rządu w Kielcach, w Powstaniu Warszawskim redagował "Nowy Świat", po wojnie w Krajowej Radzie Narodowej i w Sejmie Ustawodawczym.

Naczelnik w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, wieloletni dyrektor Biura Związku Miast Polskich, znawca spraw samorządowych, w obronie Warszawy w 1939 r. delegat Komisarza Cywilnego na starostwo grodzkie Warszawa-Południe, Okręgowy Delegat Rządu w Warszawie - Prezydent Miasta i Komisarz Rządu, w Powstaniu sprawował pełną władzę cywilną na terenie stolicy, skazany na śmierć i wieloletni więzień komunizmu.

Działacz Stronnictwa Narodowego i Obozu Wielkiej Polski, obrońca Warszawy w 1939 r., żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej, Okręgowy Delegat Rządu w Białymstoku, aresztowany przez Sowietów i więziony w Moskwie, Charkowie i Diagilewie.

Bojownik oraz wybitny działacz niepodległościowy i socjalistyczny, więzień Szlisselburga, członek najwyższych władz Polskiej Partii Socjalistycznej, wieloletni poseł na sejm, członek Rady Głównej Obrony Narodowej przy Dowództwie Gł. Służby Zwycięstwu Polski, przewodniczący Politycznego Komitetu Porozumiewawczego, Krajowej Reprezentacji Politycznej i Rady Jedności Narodowej, skazany w moskiewskim procesie szesnastu, zamordowany przez komunistów we Wronkach.

Polityk, nauczyciel, działacz ruchu ludowego

Naczelnik Gł. Kwatery Skautowej na Rzeszę Niemiecką, żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego i uczestnik Powstania Wielkopolskiego, żołnierz wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, uczestnik III Powstania Śląskiego, wykładowca w Centrum Wyszkolenia Piechoty, komendant-komisarz Pogotowia Harcerzy Gł. Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego, dowódca 15 pułku piechoty w kampanii 1939 r., komendant Okręgu Pomorskiego Związku Walki Zbrojnej.

Członek Rady Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, prezes Polskiego Towarzystwa Turystycznego "Beskid", dyrektor "Dr Roman May - fabryka chemiczna" S.A., współzałożyciel Towarzystwa Krajoznawczego, członek Ligi Narodowej, zastępca komisarza Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, wieloletni prezydent Poznania, minister spraw wewnętrznych, Front Mores, prezes Stronnictwa Pracy w Poznaniu, Delegat Rządu RP na Generalne Gubernatorstwo.

Członek polskiego sokolstwa w Moskwie, chorąży w pułku im. B. Głowackiego w Moskwie, oficer 3 pułku strzelców polskich we Francji, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, komendant Szkoły Podchorążych Rezerwy 13 Dywizji Piechoty, uczestnik kampanii 1939 r., pierwszy komendant Okręgu Wołyń Armii Krajowej, szkoleniowiec Grupy Wojsk Polskich "Edwarda", uczestnik Powstania Warszawskiego.

Oficer kawalerii Legionów Polskich, adiutant Rady Regencyjnej, wyższy oficer sztabowy w wojnie polsko-bolszewickiej, szef sztabu Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych w III Powstaniu Śląskim, absolwent Wyższej Szkoły Wojennej, oficer w sztabach i dowództwach kawalerii, szef sztabu odcinka Warszawa-Wschód w kampanii 1939 r., komendant baz łączności w Bukareszcie, Stambule i Budapeszcie, szef Biura Inspekcji Komendy Gł. Armii Krajowej - Inspektor Okręgu Krakowskiego i Śląskiego AK.

W Lublinie i Wilnie prowadził drużyny harcerskie, w 1937 r. został harcmistrzem; wziął udział w obronie Lwowa w 1939 r.; był kapelanem Komendy Gł. AK oraz batalionów "Wigry" i "Gustaw" w Powstaniu Warszawskim; od 1950 do 1956 r. był więźniem komunizmu; wieloletnim duszpasterzem akademickim i inteligencji katolickiej; kierownikiem sekcji polskiej Radia Watykańskiego.

Oficer Legionów Polskich i Polskiej Siły Zbrojnej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, oficer dyplomowany Wojska Polskiego, zastępca szefa Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, w kampanii 1939 r. dowódca Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, szef sztabu i zastępca Dowódcy Gł. Służby Zwycięstwu Polski, Komendant Gł. Związku Walki Zbrojnej, Dowódca Armii Krajowej, zamordowany przez Niemców.

Żołnierz Legionów Polskich, żołnierz II Korpusu Polskiego na Wschodzie i 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. L. Żeligowskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, wieloletni oficer i dowódca lotniczy, absolwent Wyższej Szkoły Lotniczej, dowódca 301 dywizjonu Ziemi Pomorskiej, oficer Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza, dwukrotny cichociemny, Szef Wydziału Lotnictwa Komendy Gł. Armii Krajowej, więzień komunizmu, działacz poakowskiego podziemia, uciekinier na Zachód.

Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej, obrońca Lwowa, uczestnik walk o Śląsk Cieszyński, powstaniec śląski, żołnierz wojny polsko-bolszewickiej, oficer WP, wykładowca Centralnej Szkoły Strzelania w Toruniu, naczelnik w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie, w Komisariacie Rządu w Warszawie, w UW w Nowogródku, cichociemny, oficer Kierownictwa Dywersji Komendy Gł. Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, uchodźca polityczny.

Działacz Centralnego Komitetu Obywatelskim Królestwa Polskiego w Rosji, więziony przez bolszewików, pracownik Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, wieloletni dyrektor administracyjny - zastępca dyrektora naczelnego Polskiego Czerwonego Krzyża, dyrektor Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu, dyrektor Biura Prezydialnego Krajowej Rady Ministrów, więziony i zamordowany przez komunistów.

Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej, twórca Polskiego Stronnictwa Ludowego "Wyzwolenie" w Sieradzkiem, wieloletni nauczyciel, członek władz PSL "W", w latach 1928-30 poseł na Sejm, członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego, więzień niemieckiego obozu pracy w Łęgowie koło Bydgoszczy, Okręgowy Delegat Rządu w Łodzi, wizytator szkolny i dyrektor szkół we Wrocławiu.

Działacz Polskich Drużyn Strzeleckich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, asystent taktyki w Wyższej Szkole Wojennej, szef Wojskowego Instytutu Naukowo-Badawczego, w kampanii 1939 r. szef sztabu obrony Lwowa, kierownik działu propagandy Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej w Paryżu, komendantem Szkół Junaków i Młodszych Ochotniczek Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Żołnierz I Brygady Legionów Polskich i Polskiej Siły Zbrojnej, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, oficer sztabowy, wykładowca taktyki w szkołach wojskowych i w Wyższej Szkole Wojennej, w kampanii 1939 r. szef sztabu Armii "Karpaty", wieloletni szef Biura Informacji i Propagandy Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, Delegat Sił Zbrojnych na Kraj, prezes I Zarządu Gł. Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", wieloletni więzień komunizmu, historyk wojskowości i publicysta.

W wojnie polsko-bolszewickiej służył w wywiadzie, wykładowca w Centrum Wyszkolenia Artylerii i Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu, w kampanii 139 r. stał na czele Ośrodka Zapasowego Artylerii Ciężkiej nr 4, oficer Komendy Gł . Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, komendant Inspektoratu Lublin AK, dowódca kompanii w Powstaniu Warszawskim, dowódca Okręgu Poznań AK, dowódca Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Warta".

Żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, walczył w wojnie polsko-ukraińskiej, polsko-bolszewickiej i kampanii 1939 r., szef Oddziału I Komendy Gł. Służby Zwycięstwu Polski - Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, walczył w Powstaniu Warszawskim, komendant Obszaru Południowego organizacji "Nie" i Delegatury Sił Zbrojnych, wiceprezes Zarządu Gł. Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", wieloletni więzień komunizmu.

Członek Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej i Związku Walki Czynnej, żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, dowódca 36 pułku piechoty i 16 Dywizji Piechoty, w kampanii 1939 r. walczył na czele Grupy Operacyjnej "Włodzimierz", komendant Obszaru Lwowskiego Armii Krajowej, szef Biura Inspekcji Komendy Gł. AK, członek władz Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.

Członek "Strzelca", żołnierz Legionów Polskich i Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, nauczyciel w gimnazjach i seminariach nauczycielskich, artysta malarz i grafik, etnograf, działacz ruchu ludowego, wieloletni dyrektor Muzeum Etnograficznego w Krakowie, oficer Organizacji Orła Białego-Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej, kierownik Okręgowego Kierownictwa Walki Cywilnej, Okręgowy Delegat Rządu w Krakowie, pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Uczestnik kampanii 1939 r., absolwent Wyższej Szkoły Wojennej, cichociemny, szef sztabu i pełniący obowiązki komendanta Okręgu Nowogródek Armii Krajowej, zastępca szefa sztabu Okręgu Białystok Armii Krajowej Obywatelskiej, szef sztabu i dowódca - delegat Delegatury Sił Zbrojnych na Okręg Białystok, zastępca prezesa Obszaru Centralnego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", faktyczny wiceprezes Zarządu Gł. WiN, wieloletni więzień komunizmu.

Współzałożyciel i sekretarz generalny Unii, wybitny i wieloletni działacz Stronnictwa Pracy, zastępca Gł. Inspektora Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa i Straży Samorządowych, funkcjonariusz Departamentu Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj, w Powstaniu Warszawskim Rejonowy Delegat Rządu na Powiślu, wicedyrektor Departamentu Prezydialnego Delegatury Rządu, na emigracji wybitny działacz SP oraz europejskiej i światowej chrześcijańskiej demokracji.

Delegat ze Śląska do Naczelnej Rady Ludowej Zaboru Pruskiego, aktywny w akcji plebiscytowej latach 1920-1921 na Górnym Śląsku i w pomocy dla III Powstania Śląskiego, prezes Związku Metalowców Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, wieloletni działacz Narodowej Partii Robotniczej, wieloletni poseł na Sejm Śląski, wiceprzewodniczący Stronnictwa Pracy, Okręgowy Delegat Rządu na Śląsk, więzień niemieckiego obozu pracy Sulau, wiceprezes śląsko-dąbrowskiego SP.

Współtwórca Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego, szef Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, oficer Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, dowódca 5 i 3 Armii, p.o. szefa Sztabu Generalnego, premier i minister spraw wewnętrznych, minister spraw wojskowych, organizator tzw. Frontu Mores, Naczelny Wódz, premier i minister spraw wojskowych na uchodźstwie.

Szef okręgu Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej, członek Związku Strzeleckiego i Związku Walki Czynnej, oficer Legionów Polskich i II Korpusu Polskiego na Wschodzie, szef sztabu 5 Dywizji Strzelców Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dowódca 3 Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza, uczestnik kampanii 1939 r., Tymczasowy Delegat Rządu, szef Biura Inspekcji Komendy Gł. Armii Krajowej, Komendant Rezerw Krajowych KG AK, uczestnik Powstania Warszawskiego.

Dowódca 15 pułku strzelców polskich w 4 Dywizji Strzelców Polskich, dowódca 31 pułku piechoty, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dowódca 64 pp, dowódca piechoty dywizyjnej 15 Dywizji Piechoty, uczestnik kampanii 1939 r., komendant Rezerw Krajowych Komendy Gł. Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, komendant Obszaru Warszawskiego AK, uczestnik Powstania Warszawskiego, szef sztabu Delegatury Ministerstwa Obrony Narodowej, jeniec obozów niemieckich.

Żołnierz oddziałów strzeleckich J. Piłsudskiego, 2 pułku piechoty Legionów Polskich, II Korpusu Strzelców Polskich, Polskiej Organizacji Wojskowej, w wojnie polsko-bolszewickiej dowódca batalionu 105 pp, w kampanii 1939 r. obrońca Lwowa, komendant Okręgu Stanisławów Związku Walki Zbrojnej, pełniący obowiązki komendanta Okręgu Lwów ZWZ - Armii Krajowej, więzień niemieckich obozów KL Majdanek, KL Auschwitz i KL Buchenwald, w których działał w konspiracji wojskowej.

Żołnierz 1 Kompanii kadrowej i 1 pułku ułanów Legionów Polskich, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, komendant Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, szef Oddziału II Sztabu Głównego w kampanii 1939 r., II zastępca Komendanta Gł. Związku Walki Zbrojnej w Paryżu, szef Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie, komendant Wyższej Szkoły Wojennej w Szkocji, zastępca dowódcy 3 Dywizji Strzelców Karpackich, prezes Instytutu J. Piłsudskiego w Londynie.