Żołnierz w II plutonie 2 kompanii harcerskiego batalionu "Zośka" Armii Krajowej, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola", zastępca dowódcy III plutonu 3 kompanii baonu "Parasol" AK. Uważany za najwybitniejszego poetę młodego pokolenia okresu okupacji, poległ 4 VIII w Powstaniu Warszawskim.

Komendant Polskich Drużyn Strzeleckich, członek Komitetu Organizacyjnego Legionu Polskiego (tzw. Puławskiego przy armii rosyjskiej), dowódca kompanii inżynieryjnej 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. L. Żeligowskiego, szef sztabu 8 Dywizji Piechoty w wojnie 1920 r. w kampanii 1939 r. zastępca naczelnego dowódcy saperów, od 13 XI 1939 do 18 I 1940 r. w Paryżu zastępca Komendanta Gł. i Szef Sztabu Związku Walki Zbrojnej.

Żołnierz I Brygady Legionów Polskich i komendant I Podobwodu Milejów Polskiej Organizacji Wojskowej, walczył w odsieczy Lwowa i wojnie polsko bolszewickiej 1920 r., oficer zawodowy, w kampanii 1939 r. dowódca 5 pułku piechoty Legionów, szef wyszkolenia Służby Zwycięstwu Polski - Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, komendant Okręgu Wołyń AK, organizator i dowódca 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, zastępca gen. E. Fieldorfa w organizacji NIE, wieloletni więzień komunizmu.

Żołnierz I i III Korpusu Polskiego na Wschodzie, zastępca dowódcy 6 pułku ułanów, instruktor Centralnej Szkoły Kawalerii, szef sztabu Brygady Kawalerii "Równe", w kampanii 1939 r dowódca 10 pułku strzelców konnych, szef Wydziału Broni Szybkich Oddziału III Komendy Gł. ZWZ, Szef Sztabu KG AK, zastępca Delegata Sił Zbrojnych na Kraj, członek Delegatury WiN za granicą.

Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej i Legionów Polskich, oficer w wojnie polsko-bolszewickiej, pracownik Wojskowego Biura Historycznego, dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Belwederze, zastępca Gł. Inspektora Wojskowej Służby Ochrony Powstania, szef sekcji historycznej Biura Informacji i Propagandy Komendy Gł. Armii Krajowej.

Członek Związku Strzeleckiego, oficer II Brygady Legionów Polskich i II Korpusu Polskiego, obrońca Lwowa w 1918 r., oficer armii gen. J. Hallera we Francji, dowódca 4 pułku strzelców podhalańskich w wojnie polsko-bolszewickiej, dowódca Grupy Operacyjnej "Boruta" w kampanii 1939 r., dowódca Polskiej Organizacji Walki o Wolność, więzień sowiecki, dowódca 5 Dywizji Piechoty w ZSRR, dowódca 1 Korpusu Polskiego w Wielkiej Brytanii, honorowy prezes Związku Legionistów Polskich, czynny w opozycji przedsierpniowej i w "Solidarności".

Absolwent Wyższej Szkoły Wojennej, w kampanii 1939 r. oficer operacyjny w Dowództwie 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej i Sztabie Armii "Lublin", szef Wydziału III Sztabu Okręgu Warszawskiego Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, szef sztabu i zastępca komendanta Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK, szef sztabu Korpusu Kieleckiego AK, szef sztabu Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, wieloletni więzień komunizmu, prezesem Zarządu Gł. Światowego Związku Żołnierzy AK.

Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, wieloletni dowódca 9 pułku ułanów, uczestnik olimpiad w Paryżu w 1924 r. i w Berlinie w 1936 r., komendant Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, uczestnik kampanii 1939 r., Komendant Obszaru Kraków-Śląsk Związku Walki Zbrojnej, zastępca Komendanta Gł. ZWZ - Dowódcy Armii Krajowej i komendant Obszaru Zachodniego ZWZ-AK, Dowódca AK, Naczelny Wódz, premier rządu RP na uchodźstwie.