Ponad 40 unikatowych fotografii ze zbiorów Muzeum AK dokumentuje życie kadetów: naukę, ćwiczenia wojskowe, obozy letnie czy uroczystości, w których brali udział.

Zwiedzający mogą poznać zarys historii korpusów kadetów w Polsce oraz ich rolę w kształtowaniu pokolenia, które tak licznie wzięło udział w konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej.
 
Historia szkoły rycerskiej w Polsce sięga 1765 r., kiedy król Stanisław August Poniatowski powołał pierwszą tego typu instytucję. Idea przetrwała okres zaborów i zaowocowała utworzeniem, jeszcze w październiku 1918 r. w Krakowie, Szkoły Podchorążych, przekształconej następnie w Korpus Kadetów. Korpusy (lwowski, modliński i rawicki), jako elitarne szkoły, miały za zadanie edukować młodzież w zakresie ogólnokształcącym oraz wojskowym, wychowując przyszłe kadry Wojska Polskiego.

W kadetach rozwijano poczucie honoru, karność, koleżeństwo, miłość do ojczyzny. Dbano o ich rozwój intelektualny i fizyczny. W krytycznym momencie wojny polsko-bolszewickiej kadeci zdali swój najważniejszy egzamin i mimo wakacji stawili się gotowi służyć ojczyźnie na polu walki. Podobnie z chwilą wybuchu III powstania śląskiego, mimo kategorycznego zakazu władz wojskowych, znaleźli się w szeregach powstańców. W uznaniu zasług w walkach o granice, od odchodzącego pokolenia otrzymali sztandar z 1863 i zostali tym samym kontynuatorami ich tradycji. W czasie okupacji również nie zawiedli, walcząc na wszystkich frontach i służąc w szeregach Polskiego Państwa Podziemnego.