Urodził się Stanisław Wigura

9 kwietnia 1901 r. urodził się Stanisław Wigura. Był długoletnim członkiem 2 Warszawskiej Drużyny Har­cerzy im. Tadeusza Reytana. W końcu 1919 r. podjął naukę w Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. W 1920 r. wstąpił ochotni­czo do Wojska Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej, na której walczył w 8 Pułku Artylerii Po­lowej.

W 1921 r. roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, w trakcie studiów założył sekcję lotniczą Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej. Do pierwszego projektu samolotu sportowego przystąpił już na pierwszym roku studiów.

W 1927 (lub w 1926 r.) zakończył projekt samolotu turystycznego WR-1, którego wybudowano dwa egzemplarze. W 1927 r. Wigura wspólnie z Jerzym Drzewieckim i Stanisławem Rogalskim zawiązali spół­kę konstruktorów lotniczych pod nazwą RWD (powstałą z pierwszych liter ich nazwisk). W ich biurze konstrukcyjnym powstały słynne konstrukcje. Już pierwszy samolot RWD-1, który został oblatany w 1928 r., na II Krajowym Konkursie Awionetek w 1928 r. został wyróżniony za oryginalną konstrukcję i opracowanie techniczne, wykraczające ponad przeciętny poziom. W zespole konstruktorów S. Wigura odpowiadał za ogólną koncepcję samolotów i rozwiązania konstrukcyjne, wykonywał również obliczenia aerodynamiczne i wytrzymałościowe. Ponadto Wigura był wykładowcą w Państwowej Szkole Lotniczo-Samochodowej w Warszawie oraz asystentem w Katedrze Budowy Płatowców Politechniki Warszawskiej.

Kolejne konstrukcje Zespołu to m.in. RWD-3, który był pierwszym polskim samolotem ze składanymi skrzydłami. Kolejne wersje rozwojowe samolotu z sukcesami brały udział w międzynarodowych konkursach lotniczych. Na RWD-5 Stanisław Wigura wraz Franciszkiem Żwirką zdobyli pierwsze miejsce IV Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych w 1931 r.  Z 20 załóg, które startowało, pierwsze 6 miejsc zajęły samoloty serii RWD. Z kolei kpt. Stanisław Skarżyński na wersji RWD-5bis dokonał w maju 1933 r. przelotu nad Atlantykiem (3582 km) i pobił międzynarodowy rekord odległości bez lądowania,  natomiast na samolocie RWD-7 (1931 r.) ustalono w 1931 r. rekord prędkości (178 km/h), a w 1932 r. rekord wysokości (6023 m). Jednak do najgłośniejszych sukcesów Żwirki i Wigury było zwycięstwo w Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych Challenge 1932. Polacy startowali na RWD-6, który był pierwszym polskim samolotem krótkiego startu.

11 września 1932 r. Stanisław Wigura i Franciszek Żwirko rozbili się podczas burzy pod Cierlickiem Górnym w Czechosłowacji lecąc na mityng lotniczy z Warszawy do Pragi. Obaj ponieśli śmierć. (Przyczyną katastrofy było nieznane wówczas zjawisko rozbieżności skrętnej skrzydła przy dużej prędkości lotu).

Stanisław Wigura został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

fot. Franciszek Żwirko (z lewej) i Stanisław Wigura (z prawej), źródło: NAC.