fbpx
Urodził się ppłk Kazimierz Kemmer

Urodził się ppłk Kazimierz Kemmer


Kazimierz Kemmer (1923-2014) wraz ze swoim starszym bratem Tadeuszem (zmarł w 1944 r.) byli zaangażowani w działania Polskiego Państwa Podziemnego. Gdy wybuchła wojna obaj byli uczniami gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły. Maturę zdali już w ramach tajnego nauczania „Kuźnica” w Dębicy. Od początku wojny działali w konspiracji, m.in. w dębickich Szarych Szeregach. W maju 1940 r. zostali przyjęci do Sztafety Konspiracyjnej potem, gdy Niemcy aresztowali kierownictwo tej organizacji przeszli do ZWZ a następnie AK. Działali w siatce rozpracowującej niemiecki poligon i wyrzutnie broni V1 i V2 w Pustkowie, korzystali z faktu, że Tadeusz, „Zodiak” był kierowcą zatrudnionym w Nadleśnictwie. „Halny” był również związany z wywiadem lotniczym poligonu doświadczalnego V-2 Blizna-Kochanówka. Wraz z bratem byli absolwentami konspiracyjnej podchorążówki, po zakończeniu której „Halny” wykładał minerstwo w konspiracyjnej Szkole Podoficerskiej. W styczniu 1944 r. został adiutantem dowódcy placówki „Działo” w Obwodzie AK Dębica „Deser”. W czasie Akcji „Burza”, już w stopniu podporucznika był adiutantem dowódcy I kompanii II Zgrupowania obwodu AK Dębica. Brał udział w słynnej odsieczy gumniskiej, podczas której w lipcu 1944 r., uniemożliwiona została pacyfikacja tej wsi przez Niemców. W bitwie na Polanie Kałużówka stoczonej w dniach 23-24 sierpnia 1944 r. walczył na pierwszej linii. Po zakończeniu walk opiekował się grupą rannych żołnierzy, wśród których znalazł się również jego brat. Natępnie w Gorcach nadal brał udział w licznych akcjach dywersyjnych i bojowych w ramach 1 Pułku Strzelców Podhalańskich. W dniach 22-23 stycznia 1945 r., brał udział w ostatniej bitwie oddziału koło Kamienicy nad Dunajcem. Poszukiwany przez NKWD, ujawnił się w październiku 1945 r.

Kazimierz Kemmer w 1989 r. był jednym z założycieli Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Krakowie – pracował w Komisji Weryfikacyjnej. Po powstaniu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej był członkiem Głównego Sądu Koleżeńskiego w Warszawie. Należał do grona organizatorów Muzeum Armii Krajowej w Krakowie, piastował przez wiele lat funkcję Prezesa Fundacji Muzeum Historii Armii Krajowej.