Zapraszamy od 10 do 17 z wyjątkiem poniedziałków

I batalion "Barbara" 16 Pułku Piechoty AK w Paśmie Brzanki

  • Długość: 17,5 km
  • Czas przejścia: 6 godz.
  • Źródło informacji:
    Trasa VIII w: Bąk A., Bik M., Grott O., Karolczuk M., Śladami Armii Krajowej w Małopolsce. Przewodnik historyczno-krajoznawczy. Część 1, Kraków 2019

  • Opis szlaku

    Żurowa - altana pod Wielką Górą - Brzanka - Liwecka Góra - Ostry Kamień - altana pod Wielką Górą

    Warunki naturalne Pogórza Ciężkowickiego i patriotycznie nastawiona ludność tych terenów stanowiły w czasie wojny dogodne zaplecze dla aktywnie działających na ziemi tarnowskiej oddziałów podziemia zbrojnego.

    W Paśmie Brzanki w sierpniu i na początku września 1944 r. przebywały kompanie wchodzące w skład I batalionu "Barbara" 16 Pułku Piechoty AK, który osiągnął wtedy liczebność 550 żołnierzy. Tutaj - na zapleczu frontu niemiecko-sowieckiego - kwitło życie partyzanckie i obozowe. Dla kilkuset osób był to skrawek wolnej Polski. Stąd partyzanci wyruszali na patrole i akcje bojowe. Niemcy w całej okolicy ustawili tablice ostrzegające swoje formacje wojskowe przed przemieszczaniem się po tym terenie w nielicznych grupach. W nocy z 7 na 8 września 1944 r. batalion opuścił Brzankę, wydostając się w ten sposób z pętli niemieckiego okrążenia.


    Lista miejsc na tym szlaku



    Mapa szlaku

    Oznakowanie turystyczne

    Trasa w dużej części (od altany pod Wielką Górą) tworzy pętlę; niebieskim szlakiem z centrum Żurowej do Wielkiej Góry, następnie żółtym szlakiem w kierunku Pasiej, dalej oznakowaniem szlaku zielonego, który tworzy pętlę przez Ratówki, Brzankę, Ptasznik, Liwecką Górę i Ostry Kamień, skąd powrót trasą jak na początku do altany pod Wielką Górą.


    Dojazd

    Do Żurowej z Tarnowa:
    samochodem - drogą wojewódzką 977 do Tuchowa, następnie przez Ryglice lub przez Jodłówkę Tuchowską do Żurowej;
    busem - regularne kursy z dworca autobusowego do Ołpin lub Ryglic;
    koleją do Tuchowa lub Lubaszowej, dalej busem.


    Logo szlaku

    Orzeł wojskowy czapkowy. Z archiwum rodziny Pertkiewiczów


    Zmień ustawienia cookies