Pomocnicza Służba Kobiet - "PeStKi"
Popularne PeStKi oddały nieocenione zasługi na polu ofiarnej pracy, jakiej wymagał czas II wojny światowej. Kilkutysięczna armia kobiet - ochotniczek była w czynnej służbie, do nich należała obsługa szpitali i kuchni, praca w szkołach, sierocińcach opieka nad dziećmi ale także praca w sztabach jako urzędniczki, wartowniczki, personel administracyjny.
PSK powstała pod koniec 1941 r z rozkazu gen. dyw. Władysława Andersa podczas tworzenia Polskich Sił Zbrojnych na terenie Związku Sowieckiego, na podstawie ustawy "O powszechnym obowiązku wojskowym" z dn. 09.04.1938 r. Ośrodki wojskowe do których przybywali Polacy zostały utworzone w Buzułuku, Tatiszczewie i Tockoje.
Od 1942 r rozpoczęły się przesunięcia - ewakuacja oddziałów Armii Polskiej do Azji Środkowej - Taszkient, Pahlevi następnie do Teheranu, Palestyny, Iraku, Jerozolimy. Transporty były również kierowane do Indii i Afryki.
>Rozkaz o "Organizacji pomocniczej Wojskowej Służby Kobiet" z 08.1942 r. po raz pierwszy sankcjonował ochotniczkę jako żołnierza służby czynnej a tym samym ustalił stopnie i odznaki przysługujące podczas służby.
W Wielkiej Brytanii swą działalność formacja rozpoczęła w 1942 r, kiedy przybyły Pestki z Armii Polskiej na Wschodzie, do których dołączyły Polki będące już na ziemiach brytyjskich. W lipcu 1944 r. Minister Obrony Narodowej ujednolicił przepisy uznając PSK za żołnierzy służby czynnej Polskich Sił Zbrojnych oraz podzielił PSK na: Pomocniczą Wojskową Służbę Kobiet (PWSK), Pomocniczą Lotniczą Służbę Kobiet (PLSK), Pomocniczą Morską Służbę Kobiet (PMSK).
W Szkocji znajdował się obóz pełniący funkcję centralnej jednostki organizacyjnej PSK, przez który przechodziły wszystkie ochotniczki. Tam odbywały się szkolenia, kursy oraz ewidencja ochotniczek.
W marcu 1946 r. Rząd Brytyjski podjął decyzję o demobilizacji Polskich Sił Zbrojnych tym samym rozwiązując Pomocniczą Służbę Kobiet, pełna likwidacja PSZ nastąpiła w 1949 r.