Muzeum Armii Krajowej

Okręg Radomsko-Kielecki AK (właściwie Okręg Kielecki; nazywany też Okręgiem Radomskim, od nazwy niemieckiego dystryktu) obejmował tereny przedwojennego województwa kieleckiego oraz powiatów miechowskiego i olkuskiego. Tworzenie struktur konspiracyjnych rozpoczęło się w X 1939. Ilość inspektoratów była zmienna, maksymalnie było ich pięć: Radom ("A"), Starachowice ("B"), Sandomierz ("C), Kielce ("D"), Częstochowa ("E"). Funkcję Komendanta Okręgu pełnili: płk dypl. Leopold Endel-Ragis "Wiesław" "Śląski" "Lipiński" (1939 - 1941), płk Feliks Jędrychowski "Ostroga" (1941 - 1942), płk dypl. Stanisław Dworzak "Daniel" "Przemysław" "Tęcza" (1942 -1944), mjr dypl. Wojciech Borzobohaty "Wojan" (1944) płk Jan Zientarski "Mieczysław" "Lin" (1944 - 1945).

W okresie "Burzy", z oddziałów partyzanckich na terenie okręgu utworzono 2 DP AK (2 pp. Leg., 3 pp. Leg., 4 pp. Leg.) i 7 DP AK (27 pp., 74 pp.) Jednostki te, razem z 25 pp. AK z okręgu Łódzkiego, 72 pp. i 1 bat. 172 pp. AK utworzyły Kielecki Korpus AK (razem 6340 żołnierzy). Zgodnie z rozkazem gen. T. Bór-Komorowskiego z 14 VIII 1944, Korpus miał iść na pomoc Powstaniu Warszawskiemu. Okazało się to niemożliwe, z powodu bliskości frontu i koncentracji dużych sił niemieckich, a także niewystarczającego wyposażenia i słabego zgrania oddziałów partyzanckich. 23 VIII płk. J. Zientarski zdecydował o przerwaniu koncentracji i rozwiązał Korpus Kielecki. Jego oddziały prowadziły dalej samodzielne działania na terenie Okręgu. W dn. 2-3 IX 1944, 2 bat. 2 pp. Leg. stoczył dwudniową, zwycięską bitwę pod Radoszycami z niemieckim wojskiem i żandarmerią, udaremniając pacyfikację miejscowości.

W X 1944, po ogłoszeniu zakończenia "Burzy" większość oddziałów w okręgu funkcjonowała w formie szkieletowej, stan taki utrzymał się do wkroczenia Armii Czerwonej i rozwiązania AK w I 1945.

Literatura:
Wojciech Borzobohaty "Jodła - Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK 1939-1945", PAX 1984

Wpis z działu słownik

Okręg Radom-Kielce

Relacje