W mieszkaniu przy ul. Krasińskiego 18 w Warszawie odbyło się zebranie, na którym założono Polską Partię Robotniczą. Stworzyli ją przybyli z ZSRR polscy komuniści z tzw. Grupy Inicjatywnej (m.in. Marceli Nowotko, Paweł Finder, Bolesław Mołojec) oraz przedstawiciele krajowych grup komunistycznych (m.in. Związku Walki Wyzwoleńczej, Stowarzyszenia Przyjaciół Związku Radzieckiego, Grupy Biuletynu Radiowego, grupy "Proletariusz"). Utworzono Tymczasowy Komitet Centralny PPR, do którego weszli Nowotko, Finder i Mołojec. PPR powstała na polecenie Stalina i miała realizować interesy ZSRR w okupowanej Polsce. Formalnie odcinała się od Moskwy i od komunizmu (którego nawet nie miała w nazwie). Wzywała za to do współpracy wszystkie partie "demokratyczne", chcące walczyć z Niemcami. Poparcie dla PPR w społeczeństwie polskim okazało się niewielkie.

źródło:
Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Tadeusz Rawski, Kalendarium II wojny światowej, Warszawa 2017, s. 303.