Urodził się 1 VIII 1897 r. w Czechach koło Zduńskiej Woli, w której w 1913 r. ukończył Szkołę Realną, a rok później kurs pedagogiczny w Kaliszu. Po czym był nauczycielem w Zdunach, Woźnikach i w Sieradzu; w 1918 r. kończąc polski kurs pedagogiczny.
Od V 1915 r. służył w Polskiej Organizacji Wojskowej i organizował jej tajną pocztę kurierską. Od 1917 r. tworzył też w Sieradzkiem Polskie Stronnictwo Ludowe "Wyzwolenie". W XI 1918 r. na czele swego oddziału POW rozbrajał Niemców w Sieradzu. Po czym powrócił do zawodu nauczyciela i od 1919 do 1924 r. pracował w szkołach w Złoczewie i Izdebniku pod Sieradzem.
Od 1921 do 1929r. był członkiem Zarząd Gł. PSL "W" i dalsze dwa lata zastępcą członka ZG. Od 1926 do 1930 r. zasiadł w radzie gminy, Sejmiku i Wydziale Powiatowym w Sieradzu oraz był radnym Województwa Łódzkiego. W 1930 r. został przeniesiony do szkoły w Kosobutach pod Chojnicami, w których był prezesem Zarządu Powiatowego PSL "W", a od 1931 r., a po zjednoczeniu w Stronnictwie Ludowym, do okupacji również członkiem Rady Naczelnej SL. W latach 30. XX w. studiował zaocznie w Studium Pedagogicznym Związku Nauczycielstwa Polskiego.
W 1940 r. został osadzony w niemieckim obozie pracy w Łęgowie pod Bydgoszczą, skąd zbiegł w 1941 r. i ukrywał się, a od IV 1942 r. działał w Warszawie.
W VIII-IX 1942 r. został mianowany Okręgowym Delegatem Rządu w Łodzi jako przedstawiciel SL. Rezydował w Warszawie, skąd przedostawał się do swego okręgu, w VII-VIII 1944 r. osiadł w Piotrkowie Trybunalskim.
W I 1945 r. zakomunikował Delegaturze Rządu chęć rozwiązania Okręgowej Delegatury w Łodzi, po czym niebawem został zastąpiony przez Stefana Kaczorowskiego ze Stronnictwa Pracy. Mimo to w II połowie VI 1945 r. był na pewien czas aresztowany przez Sowietów w Łodzi. Po zwolnieniu pracował w Spółdzielni Nauczycielskiej w Łodzi, jako wizytator szkół we Wrocławiu, wicedyrektor sanatorium Związku Nauczycielstwa Polskiego w Zakopanem. Od 1949 r. uczył w szkole podstawowej we Wrocławiu. W 1956 r. został dyrektorem Zakładu dla Dzieci Głuchych, a od 1963 r. Szkoły Podstawowej dla Umysłowo Upośledzonych we Wrocławiu, gdzie przeszedł na emeryturę.
Zmarł 26 IX 1988 r. i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.
Piotr M. Boroń
Wybrana literatura:
Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Warszawa 1989;
W. Grabowski, Polska tajna administracja cywilna 1940-1945, Warszawa 2003.
Rychlik Piotr
Żołnierz Polskiej Organizacji Wojskowej, twórca Polskiego Stronnictwa Ludowego "Wyzwolenie" w Sieradzkiem, wieloletni nauczyciel, członek władz PSL "W", w latach 1928-30 poseł na Sejm, członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego, więzień niemieckiego obozu pracy w Łęgowie koło Bydgoszczy, Okręgowy Delegat Rządu w Łodzi, wizytator szkolny i dyrektor szkół we Wrocławiu.
