Urodził się 28 X 1906 r. w Grajewie. Maturę zdał w gimnazjum w Grajewie w 1927 r. Po czym studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w seminarium duchownym diecezji częstochowskiej.
Od 1930 r. zamieszkał w Łomży i pracował w katolickim tygodniku "Życie i Praca". Równocześnie aktywnie działał w Stronnictwie Narodowym i od 1932 do 1933 r. redagował dwutygodnik Obozu Wielkiej Polski "Młodzi". Został sądownie skazany m.in. za podżeganie do wystąpień antysemickich, a od VII 1934 r. - przez 10 tygodni - był osadzony w obozie odosobnienia w Berezie Kartuskiej. Po czym w Łomży prowadził punkt skupu surowców wtórnych, a od 1937 r. kontynuował tę działalność handlową i pełnił funkcje w SN w Warszawie.
W kampanii 1939 r. walczył w obronie Warszawy.
Podczas okupacji działał aktywnie w konspiracyjnym SN i w Narodowej Organizacji Wojskowej.
W X 1943 r. uzyskał nominację z ramienia SN na Okręgowego Delegata Rządu w Białymstoku, do którego wyjechał w XI, lecz rychło, powrócił do Warszawy z powodu choroby, wrócił w Białostockie na przełomie V i VI 1944 r. i podjął swoją funkcję ODR.
Po wkroczeniu Sowietów ujawnił wobec nich swą funkcję wojewody i podjął sprawowanie urzędu, wydał także proklamacje do ludności Białostocczyzny w sprawie wierności Rządowi RP i integralności terytorialnej RP, które wywarły także skutek dyplomatyczny; Białostockie nie zostało włączone do ZSRR.
Po czym 7 VIII 1944 r. został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do Moskwy. Więziono go później w Charkowie i Diagilewie, skąd powrócił do Polski w1947 r.
Kilka miesięcy ukrywał się na Pomorzu, lecz mimo aresztowania i śledztwa nie postawiono go przed sądem.
W 1948 r. został dyrektorem firmy "Pion", a potem zatrudniony w Samopomocy Chłopskiej; inwigilowany i zastraszany przez bezpiekę, kilka lat przebywał na wsi.
Po czym od 1954 r. w Warszawie kierował Zbiornicą Materiałów Wtórnych, a później w był zastępcą kierownika Zakładów Gospodarczych "INCO" i Zespołów Chemii Gospodarczej.
Zmarł 9 VII 1972 r. w Warszawie.
Był odznaczony m.in.: Orderem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Piotr M. Boroń
Wybrana literatura
L. Mirecki, Przybyszewski Józef [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX/1 z.120, Wrocław 1986;
J.J. Milewski, Przybyszewski Józef [w:] Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny, t. 1, Kraków 2002;
W. Grabowski, Polska tajna administracja cywilna 1940-1945, Warszawa 2003.
Przybyszewski Józef
Działacz Stronnictwa Narodowego i Obozu Wielkiej Polski, obrońca Warszawy w 1939 r., żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej, Okręgowy Delegat Rządu w Białymstoku, aresztowany przez Sowietów i więziony w Moskwie, Charkowie i Diagilewie.