Urodził się 8 IV 1892 r. w Starym Sączu. Uczęszczał do gimnazjum w Stryju, gdzie zadał maturę w 1913 r., po czym rozpoczął studia na Akademii Weterynarii we Lwowie. Od 1911 r. należał do Polskich Drużyn Strzeleckich.

Od VIII 1914 do X 1918 r. służył w armii austriackiej. W XI 1918 r. w Bochni wziął udział w przejmowaniu władzy przez Polaków. W 1918 i 1919 r. brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, od VII 1919 r. dowodził szwadronem karabinów maszynowych 3 pułku ułanów wielkopolskich, następnie przemianowanym na 17 p. uł. w Lesznie. W wojnie polsko-bolszewickiej wsławił się szarżą na czele 4 szwadronu 3 VIII 1920 r. pod Radziwiłłowem, która umożliwiła pułkowi wyjście z okrążenia.

Od 1924 r. pełnił funkcję komendanta Szkoły Podoficerów Zawodowych nr 3 i Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii nr 3 w Biedrusku. Potem służył w 16 p. uł. w Bydgoszczy i 18 p. uł. w Grudziądzu. Od III 1929 r. pracował w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych, z którego został przeniesiony w 1930 r. do Inspektoratu Armii we Lwowie. Od II 1931 do III 1932 r. był rejonowym inspektorem koni w Gródku Jagiellońskim, po czym przeszedł w stan spoczynku.

W latach 1932-1938 pracował w Kasie Chorych w Bielsku, następnie jako dyrektor Ubezpieczeń Społecznych w Dziedzicach i jako przedstawiciel firmy żeglugowej w Katowicach. Od 1938 do 1939 r. był odpowiedzialny za bezpieczeństwo Huty w Trzyńcu.

Od IX 1939 r. we Lwowie współtworzył konspirację wojskową i został komendantem Okręgu Lwów-Zachód Związku Walki Zbrojnej - 1. Od IV 1940 r. pełnił obowiązki komendanta Obszaru nr 3 ZWZ. Był dwukrotnie aresztowany przez Sowietów i wychodził na wolność. Po śledztwie został 26 IX 1941 r. skazany za zdradę na karę śmierci przez Sąd Kapturowy przy Komendzie Gł. ZWZ, co miesiąc później zostało zatwierdzone przez Komendanta Gł. ZWZ. Wyrok wykonano 17 XII 1941 r. w Warszawie na Saskiej Kępie. W dzisiejszym stanie badań nie da się całkowicie wykluczyć ani potwierdzić, iż wyrok był pomyłką sądową.

Był odznaczony m.in.: Orderem Virtuti Militari V klasy, Złotym Krzyżem Zasługi.

Piotr M. Boroń

Wybrana literatura:
J. Węgierski, Lwów pod okupacją sowiecką 1939-1941, Warszawa 1991;
G. Mazur, J. Węgierski, Konspiracja lwowska 1939-1944. Słownik Biograficzny, Katowice-Kraków 1997.