Urodził się 5 X 1915 r. w Izdebkach w pow. brzozowskim. Maturę zdał w 1935 r. w gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku, po czym pracował w kopalni nafty "Paula" koło Sanoka. Od IX 1936 do IX 1937 r. odbył kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy piechoty przy 5 pułku strzelców podhalańskich w Przemyślu. Do mobilizacji w VII 1939 r. pracował w zarządzie Związku Szlachty Zagrodowej w Przemyślu, później jako instruktor oświatowy tego związku w powiatach Turka i Dobromil.

Kampanię 1939 r. odbył dowodząc plutonem w 5pspodh, walcząc do rozwiązania pułku 18 IX. W XI 1939 r. przedostał się przez Węgry, Jugosławię i Włochy do Francji, gdzie otrzymał przydział do 4 pułku strzelców pieszych. Wyróżnił się w kampanii francuskiej 1940 r. dowodząc plutonem przeciwpancernym 4psp. Po czym drogą morską dotarł do Anglii. Został przydzielony do 1 Brygady Strzelców, a następnie do 4 Brygady Kadrowej Strzelców, w 1941 r. mianowany na podporucznika.

1/2 IX 1942 jako cichociemny został zrzucony do Polski. 18 I 1943 r. w Pińsku wziął udział w akcji odbicia z więzienia dywersantów "Wachlarza" (dywersja na tyłach i drogach komunikacji niemieckiego frontu wschodniego). Od II 1943 r. był zastępcą Inspektora Rejonowego Armii Krajowej w Kowlu. W VIII został oddelegowany do Zasmyk celem koordynacji placówek samoobrony i tworzenia oddziałów partyzanckich. 10 XI koło Rużyna został ranny w walkach swojego oddziału partyzanckiego z Ukraińską Powstańczą Armią. Od I do VII 1944 r. przeszedł cały szlak bojowy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK jako dowódca I batalionu 50 pułku piechoty, awansując na kapitana.

25 VII po rozbrojeniu w Skrobowie 27 WDP AK przez Sowietów, uniknął aresztowania aż do 28 XI 1944 r. Został osadzony na zamku w Lublinie i 29 XII 1944 r. skazany na 10 lat więzienia, w V 1945 r. przeniesiony do Wronek. Więzienie opuścił na mocy amnestii 19 XI 1945 r. Po czym pracował w szkolnictwie rolniczym, ukończył inżynierskie studia rolnicze i wyższe pedagogiczne.

W 1956 r. został zwerbowany jako informator Urzędu Bezpieczeństwa - "Osiecki", którym przestał być prawdopodobnie w 1965 r.

Zmarł 20 IX 1983 r. w Lublinie, kończąc monografię "27. Wołyńska Dywizja Piechoty AK" (wyd. 1986).

Był odznaczony m.in.: Orderem Virtuti Militari V klasy, trzykrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Piotr M. Boroń

Literatura:
J. Tucholski, Cichociemni, Warszawa 1985;
K. A. Tochman, Michał Fijałka (1915-1983), cichociemny, żołnierz AK, tajny współpracownik UB-SB o pseudonimie "Osiecki" w: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944-1989, nr 1 (7), Rzeszów 2009.