Urodził się 22 I 1921 r. w Warszawie, gdzie był harcerzem i w V 1939 r. zdał maturę w gimnazjum im. Stefana Batorego. Rok przed maturą debiutował wierszem "Wypadek przy pracy" na łamach pisma "Strzały", które współredagował.

W roku akademickim 1942/43 studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Od VII 1943 r. jako starszy strzelec był sekcyjnym w II plutonie 2 kompanii harcerskiego batalionu "Zośka" Armii Krajowej. 27/28 IV 1944 r. koło stacji Urle wziął udział w akcji swojego plutonu wysadzenia torów pod niemieckim pociągiem urlopowym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola" i w V 1944 r. awansował na st. strzelca podchorążego. Od XII 1943 r. kierował działem poezji w miesięczniku "Droga". Z początkiem VII 1944 r. przeszedł z baonu "Zośka" do baonu "Parasol" AK na stanowisko zastępcy dowódcy III plutonu 3 kompanii.

Zaskoczony wybuchem Powstania Warszawskiego koło pl. Teatralnego, nie mogąc się przedostać do swojego oddziału i włączył się do walk reduty Ratusz-Pałac Blanka, gdzie 4 VIII 1944 r. poległ i został pochowany; po wojnie przeniesiony na Cmentarz Wojskowy na Powązkach.

W konspiracji wydano cztery tomiki jego wierszy i wiele utworów opublikowano w prasie i antologiach poezji. Jest powszechnie uważany za najwybitniejszego poetę młodego pokolenia doby okupacji.

Był pośmiertnie odznaczony Krzyżem Armii Krajowej i Medalem za Warszawę.

Piotr M. Boroń

Literatura:
A. K. Kunert, Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944, t. 2, Warszawa 1987;
Żołnierz, poeta, czasu kurz... Wspomnienia o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim, Kraków 1979.