Wybuchło I powstanie śląskie

W nocy z 16 na 17 sierpnia 1919 r. wybuchło I powstanie śląskie, którego organizatorem była Polska Organizacja Wojskowa Górnego Śląska. Celem, jaki przyświecał powstańcom, było przyłączenie Górnego Śląska  do odradzającego się polskiego państwa. Iskrą zapalną do podjęcia walki stanowiło  ostrzelanie przez oddział Grenzschutzu (niemiecka paramilitarna formacja ochotnicza) polskich robotników i ich rodzin na terenie kopalni w Mysłowicach, które miało miejsce 15 sierpnia. Dowództwo nad powstańcami objął Alfons Zgrzebniok, a walki przetoczyły się przez powiaty: katowicki, lubliniecki, pszczyński, rybnicki, tarnogórski i częściowo raciborski. Pozbawieni realnego wsparcia ze strony polskich władz, zdecydowanie gorzej uzbrojeni i wyszkoleni musieli w walce ulec przeciwnikom, często regularnym jednostkom wojskowym oraz formacjom policji i oddziałom paramilitarnej organizacji Selbstschutz i Freikorps. Upadek powstania 24 sierpnia 1919 r. zmusił bardzo wielu jego uczestników, jak też działaczy politycznych, do wycofania się za zachodnią granicę ówczesnego polskiego państwa, w obawie przed represjami lub nawet utratą życia. Realną korzyścią z podjętej przez Polaków walki było przyspieszenie procesu ewakuacji z Górnego Śląska niemieckich formacji wojskowych i zajęcie ich miejsca przez siły alianckie.

Fot. Alfons Zgrzebniok – przywódca I i II powstania śląskiego