Urodził się Władysław Raginis

27 czerwca 1908 r. (według niektórych źródeł 3 lipca) w okolicach Dyneburga urodził się Władysław Raginis. Po ukończeniu gimnazjum edukację kontynuował w Szkole Podchorążych w Komorowie, a następnie w Szkole Oficerskiej Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Do Korpusu Ochrony Pogranicza został przydzielony w 1939 roku jako dowódca 3. Kompanii batalionów ciężkich karabinów maszynowych w ramach pułku KOP „Sarny” dowodzonego przez ppłk Nikodema Sulika. Pod koniec sierpnia żołnierze kompanii obsadzili schrony bojowe Twierdzy Osowiec. Od 2 września, kiedy to mjr Jakub Fober opuścił ze swoim batalionem „Wiznę”, Raginis dowodził obroną całego 9 kilometrowego odcinka „Wizna”. Jego oddział liczący 360 żołnierzy uzbrojonych w 4 działa artyleryjskie i 24 karabiny CKM miał stawić czoła XIX Korpusowi Armijnemu pod dowództwem Heinza Guderiana, w którym służyło 42 200 żołnierzy. Kpt. Raginis jako dowódca odcinka obrony wraz z por. Stanisławem Brykalskim złożyli przysięgę, że do końca będą bronili powierzonych im pozycji. Niemcy dotarli do Wizny 7 września, ale decydujący bój trwał w dniach 9-10 września. Do walki z Polakami niemieccy żołnierze użyli czołgów. Ostatni punkt oporu, bunkier dowodzenia na Górze Strękowej bronił się do wyczerpania amunicji. 10 września około 12.00 Raginis wydał swoim żołnierzom rozkaz złożenia broni i oddania się w niewolę, po czym dopełnił swojej przysięgi i popełnił samobójstwo poprzez rozerwanie się granatem.

O śmierci kpt. Raginisa jego rodzina dowiedziała się oficjalnie dopiero w 1943 r. Po wojnie na polu bitwy w Wiźnie umieszczono tablicę z napisem głoszącym Przechodniu, powiedz Ojczyźnie, żeśmy walczyli do końca, spełniając swój obowiązek, a samo miejsce  bitwy nazywane jest Polskim Termopilami. Stowarzyszenie „Wizna 1939” w 2011 roku przeprowadziło ekshumację szczątków kpt. Raginisa, które zostały pochowane z honorami w ruinach schronu dowodzenia na Górze Strękowej