fbpx
Urodził się Tadeusz Komorowski ps. Bór

Urodził się Tadeusz Komorowski ps. Bór


1 czerwca 1895 r. w Chorobrowie koło Brzeżan urodził się Tadeusz Komorowski. Uczył się we Lwowie, a następnie w Wiedniu, gdzie podjął studia w Akademii Wojskowej. W trakcie I wojny światowej służył jako oficer kawalerii w cesarsko-królewskiej armii. Walczył na froncie wschodnim, a następnie na froncie włoskim.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej został ranny w bitwie pod Komarowem. Z udział w walkach otrzymał Order Virtuti Militari oraz trzykrotnie Krzyż Walecznych. W okresie międzywojennym pełnił różne funkcje wojskowe, był m.in. instruktorem jazdy konnej w Szkole Oficerskiej Artylerii w Toruniu, a w 1924 r. należał do ekipy jeździeckiej na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu. W następnych latach był również komendantem Zawodowej Szkoły Podoficerskiej Kawalerii w Jaworowie. Na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. był kierownikiem srebrnej ekipy jeździeckiej. Przed wojną został również szefem Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

Podczas kampanii obronnej w 1939 r. walczył w składzie Armii Lublin. Po zakończeniu walk przedostał się do Krakowa, w którym założył organizację konspiracyjną „Kaerge”, a w 1940 r. został komendantem Obszaru Krakowsko-Śląskiego ZWZ. Po wielkiej wsypie w kwietniu 1941 r. uciekł do Warszawy, gdzie został zastępcą gen. Stefana Roweckiego „Grota”. Po aresztowaniu przez okupantów dowódcy AK, 17 lipca generał „Bór”-„Znicz” objął po nim stanowisko.  Jeszcze w 1943 r. wydał rozkaz o rozpoczęciu operacji „Burza”. W obliczu zbliżania się frontu do stolicy Polski, 31 lipca 1944 r. wydał rozkaz rozpoczęcia powstania warszawskiego, pomimo, iż początkowo plan „Burza” nie zakładał prowadzenia walk w stolicy. Gen. Tadeusz Komorowski wraz z rodziną przez cały okres powstania pozostawał w Warszawie. Pod koniec powstania i wymuszonej dymisji gen. Sosnkowskiego, Prezydent Raczkiewicz mianował gen. „Bora” Naczelnym Wodzem.

Po klęsce powstania warszawskiego „Bór” był przetrzymywany w niemieckich oflagach. Od maja 1945 r. był w Londynie, pełniąc funkcję Naczelnego Wodza do listopada 1946 r. Na emigracji był premierem rządy, wchodził również w skład Rady Politycznej oraz Rady Trzech. Był również przewodniczącym Rady Naczelnej koła AK oraz Rady Studium Polski Podziemnej. Z jego inicjatywy w 1966 r. ustanowiono odznaczenie pamiątkowe Krzyż Armii Krajowej. Zmarł 24 sierpnia 1966 r. a pochowany został w Londynie na cmentarzu Gunnerbury.