Urodził się Nikodem Sulik

Urodził się 15 sierpnia 1893 r. w miejscowości Kamienna Stara (na Białostocczyźnie). W 1918 r. zakończył służbę w armii rosyjskiej, angażując się w działalność grodzieńskiej Organizacji Wojskowej. Rok później podjął się służby jako dowódca kompanii w Białostockim Pułku Strzelców. Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w ramach 1 Dywizji Piechoty Litewsko-Białoruskiej, w tej jednostce brał również udział w „buncie” Żeligowskiego i zajęciu Wilna.

W okresie międzywojennym pełnił służbę w Straży Granicznej oraz w Korpusie Ochrony Pogranicza. Żonaty z Anielą Tarasiewicz, ojciec czwórki dzieci. Po ataku hitlerowców na Polskę ppłk Sulik dowodził pułkiem „Sarny”wspierającym 38 Dywizję Piechoty Rezerwowej w Armii „Małopolska”. Kampanię wrześniową zakończył w Samodzielnej Grupie Operacyjnej „Polesie” jako podkomendny gen. Franciszka Kleeberga w bitwie pod Kockiem. Uniknąwszy niewoli, zaangażował się w działalność konspiracyjną. Do momentu aresztowania przez władze radzieckie w kwietniu 1941 r. pełnił funkcję komendanta Okręgu ZWZ w Wilnie pod pseud. „Ładyna”, „Jodko”.

Zwolniony z więzienia na mocy układu Sikorski–Majski wstąpił do Armii Polskiej gen. Andersa. W 1943 r. objął dowództwo 5 Kresowej Dywizji Piechoty i wraz z podległym sobie oddziałem przeszedł szlak bojowy wiodący z Bliskiego Wschodu przez Egipt i Morze Śródziemne, by ostatecznie wziąć udział w walkach we Włoszech. Gen. Sulik uczestniczył w każdej bitwie kampanii włoskiej. Odpowiadał za szturm na wzgórze „Widmo”, San Angelo oraz Piedimonte podczas walk o Monte Cassino, za które otrzymał Krzyż Złoty Orderu wojennego Virtuti Militari z rąk samego gen. Andersa. Po zwycięskim przełamaniu linii obronnych Gustawa i Hitlera, wraz z dywizją prowadził działania bojowe wzdłuż wybrzeża adriatyckiego, w tym zdobywanie Ankony, i zajęcie Bolonii w kwietniu 1945 r.

Po zakończeniu wojny osiadł w Londynie, gdzie zmarł 14 stycznia 1954 r. Wśród przyznanych mu odznaczeń można wyróżnić Złoty i Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Niepodległości z Mieczami, czterokrotny Krzyż Walecznych, a także Order Polonia Restituta i Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami. Gen. Sulik został zapamiętany jako wymagający i konsekwentny, a jednocześnie troskliwy i wyrozumiały, nadto lubiany przez żołnierzy, dla których stanowił autorytet: „Więcej w nim ojca i gospodarza niż „pistoleta”.