Urodził się Adam Królikiewicz

9 grudnia 1894 roku we Lwowie urodził się Adam Królikiewicz, major WP, pierwszy zdobywca medalu olimpijskiego dla Polski w konkursie indywidualnym.

W obliczu wybuchu I wojny światowej wstąpił do oddziału Marcelego Śniadowskiego, tzw. Sokołów konnych. Była to formacja, która wchodziła w skład 1. Brygady Legionów.  Jednak oddziałem konnym była tylko z nazwy, albowiem początkowo większość słabo zaopatrzonego oddziału zdobywała wierzchowce na przeciwnikach.  Co ciekawe – pomimo faktu zapisu do kawalerii Adam Królikiewicz nie miał wielkiego pojęcia o konnicy. Wkrótce został żołnierzem słynnego 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich pod dowództwem Władysława Beliny-Prażmowskiego.  Wykazał się walce pod Kunicami (Świętokrzyskie) za co został odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Miltiari, a pod koniec wojny uczęszczał na kawaleryjski kurs oficerski w Ostrołęce.

Po odzyskaniu niepodległości kontynuował kursy kawaleryjskie. W tym czasie za zakończeniu kursu zajął – ku zdziwieniu wszystkich – 4 miejsce na konkursie jeździeckim. Adam Królikiewicz zwykł mawiać, iż ten sukces to zasługa Jaśka (podstarzały koń, którego Królikiewicz zdobył od Austriaków), a on sam po prostu próbował ogierowi nie przeszkadzać.

W 1924 roku wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu. Adam Królikiewicz wystąpił na koniu Picador w konkursie skoków przez przeszkody. Zajął w nim trzecie miejsce zdobywając brązowy medal. W ten sposób stał się  pierwszym indywidualnym medalistą olimpijskim w Polsce.

Po wybuchu II wojny światowej trafił do sowieckiej niewoli, z której zbiegł. Osiadł w Krakowie, jednak po niedługim czasie został aresztowany przez okupanta. Znajomości z niemieckimi olimpijczykami sprawiła, że został zwolniony. Po wojnie był konsultantem filmowym, pracował m.in. z Andrzejem Wajdą podczas kręcenia filmu „Popiołu”. W trakcie pracy przy tej produkcji został ranny, a wyniku odniesionych ran zmarł 4 maja 1966 r.

fot. Królikiewicz na Picadorze. źródło: domena publiczna.