Urodził Adam Borys ps. Pług.

Pochodził z Wielkopolski. W młodości udzielał się w harcerstwie. Ukończył z wyróżnieniem studia w Poznaniu, a następnie przez rok podjął stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Stanach Zjednoczonych. Gdy wybuchła II wojna światowa służbę wojskową rozpoczął w 17 pułku artylerii lekkiej. Mobilizację jednostki przeprowadzono chaotycznie i nieefektywnie, a w Kielcach skoncentrowało się zaledwie… 100 żołnierzy. Adam Borys , jako dowódca baterii, walczył pod Tomaszowem Lubelskim. Po 17 września, gdy Armia Czerwona zaatakowała Polskę, Adam Borys postanowił opuścić kraj i dołączyć do swoich kolegów, aby tworzyć Wojsko Polskie we Francji.

Porucznik Borys opuścił Polskę 26 września 1939 r. i jak wielu Polaków-tułaczy znalazł się na obczyźnie. Internowany w obozie nad Dunajem rozpoczął pracę w grupach, zajmujących się przerzutem Polaków na zachód, a następnie sam przedostał się przez Jugosławię do Francji, w której zameldował się w styczniu 1940 r. Został oficerem w 3 Dywizji Piechoty. Ta, podobnie jak w przypadku 17 pułku, nie zdołała się w pełni zmobilizować w momencie ataku Niemców. Z kraju nad Loarą, gdy załamał się front, Adam Borys udał się do Wielkiej Brytanii.

Początkowo przydzielony do jednostki artylerii, powziął decyzję o powrocie do kraju. Ochotnicy przechodzili szkolenie dywersyjne. Po „małpim gaju” Borys przeszedł kurs spadochronowy. Po ukończeniu kursu cichociemnych, por. Borys (w konspiracji jako Adam Gałecki) został skierowany do okupowanej Polski (X 1942 r.). Objął stanowisko, w nowo utworzonym Kedywie KG AK jako zastępca dowódcy Oddziału Dyspozycyjnego „Motor 30”.  Po rozbiciu przez Niemców oddziału „Kosa 30” objął dowództwo nad kompanią „Agat” (następnie „Pegaz”-„Parasol”). Zadaniem oddziału było zwalczanie Gestapo. „Pług” podlegał bezpośrednio dowódcy Kedywu – pułkownikowi „Nilowi” (E. Fieldorf), a następnie pułkownikowi „Radosławowi”  (J. Mazurkiewicz).

Adam Borys inicjował, a następnie obserwował 13 akcji na niemieckich zbrodniarzy. To między innymi jego żołnierze zastrzelili Franza Kutscherę. W trakcie powstania warszawskiego walczył na Woli jako dowódca w batalionie „Parasol”. Koniec wojny nie był końcem tragedii dla Adama Borysa. Po powrocie do kraju komuniści aresztowani byłego cichociemnego, a dopiero po ogłoszeniu amnestii wyszedł na wolność.

Adam Borys zmarł w 1986 r.