fbpx
Starcie w Kamieniu Stołpeckim

Starcie w Kamieniu Stołpeckim


W powiecie stołpeckim (woj. nowogródzkie) w czerwcu 1943 r. sformowano partyzanckie zgrupowanie, którego pierwszym dowódcą był por. Kacper Miłaszewski ps. Lewald. Zgrupowanie Stołpeckie zasłynęło dokonując tzw. powstania iwienieckiego.

W tym czasie poprawne stosunki między partyzantką polską i sowiecką przeistoczyły się w otwarty konflikt.  Już na początku grudnia 1943 r. Sowieci aresztowali oficerów zgrupowania, których następnie rozstrzelano lub zesłano w głąb ZSRS (do łagru trafił m.in. „Lewald”). W maju 1944 r. wojska niemieckie wycofywały się na Zachód, a na Kresach uaktywniła się partyzantka sowiecka.

14 maja 1944 r. doszło do starcia między batalionem AK Zgrupowania Stołpeckiego z partyzantką sowiecką w Kamieniu Stołpeckim, na skraju Puszczy Nalibockiej. Siły komunistów wynosiły około 700 osób, natomiast po polskiej stronie walczyło ponad 100 żołnierzy. Stroną atakującą byli Sowieci, którzy zaskoczyli polski obóz, ruszając na obrońców od strony Iwieńca, a nie jak się spodziewano, od strony puszczy.

Po zlikwidowaniu wartowników Sowieci weszli niemal do centrum wsi. Dopiero po chwili rozpoznani ruszyli szturmem na polskie pozycje pod osłoną silnego ognia broni maszynowej. Sowietom udało się zająć niektóre punkty we wsi, w których dochodziło do walki na bagnety. Jednak zaalarmowane strzelaniną pobliskie oddziały AK ruszyły na pomoc obrońcom Kamienia. Na wieść o polskich posiłkach, partyzanci sowieccy wycofali się.

Część wsi została spalona, zginęło kilkanaścioro mieszkańców wioski, a wśród obrońców poległo ponad 20 osób. Straty Sowieckie szacuje się na ok. 80 żołnierzy zabitych i rannych.

 

fot. Kościół w Kamieniu. (źródło: domena publiczna)