Przemianowanie Służby Zwycięstwu Polski na Związek Walki Zbrojnej

13 listopada 1939 r. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski przemianował Służbę Zwycięstwu Polski na Związek Walki Zbrojnej.

W Paryżu Premier Rządu obawiał się, że złożona w dużej mierze z oficerów z obozu sanacyjnego Służba Zwycięstwu Polski nie będzie podległa jego decyzjom. Należy pamiętać, że jeszcze we wrześniu gen. Sikorski polecił, aby w Polsce powstała organizacja podziemna pozostająca w opozycji do Sanacji.

W myśl zmian zapowiedzianych 13 listopada, związany z obozem piłsudczykowskim gen. M. Tokarzewski-Karaszewicz, dotychczasowy dowódca SZP został mianowany Komendantem Obszaru III – Lwów. Była to decyzja o tyle tragiczna w skutkach, że generał M. Tokarzewski-Karaszewicz był doskonale znany we Lwowie, dlatego jego konspiracyjna praca stała pod znakiem zapytania (przyszłość pokazała, że niebawem po przejściu na tereny okupowane przez Sowietów został aresztowany). Związek Walki Zbrojnej formalnie swojego dowódcę miał… we Francji, w Paryżu bowiem przebywał Komendant ZWZ – gen. Kazimierz Sosnkowski.

Rozdzielono piony wojskowe i cywilne. Powołano Biuro Informacji i Propagandy, choć nadal ZWZ miało działać na bazie struktur SZP. Postanowiono, że przedstawicielem gen. Sosnkowskiego będzie w okupowanej Polsce pułkownik, a następnie generał Stefan Rowecki ps. Rakoń, Grot. Przeniesienie dowództwa ZWZ z Francji do Polski nastąpiło finalnie po klęsce Francuzów i ewakuacji polskiego rządu do Londynu.

fot. płk Stefan Rowecki, domena publiczna.